Przed Wami zapis naszego kolejnego występu na Festiwalu Wood… Pol’and’Rock. To już był nasz szósty najpiękniejszy Festiwal Świata.
Co ciekawe – mogło by już się wydawać, że my jako obyci z tą sceną i z Wami – naszą publicznością – kiedy wychodzimy na ex-woodstokową scenę nie damy się zaskoczyć. Bo przecież byliśmy tu nie raz. A jednak, co widać to na tym koncercie, są emocje i jest wzruszenie.
Jest cała masa energii, która płynie ze sceny i wraca od Was na scenę. To coś, czego nie można się nauczyć i do czego nie można się przyzwyczaić.
To coś, o czym się potem długo pamięta i na co się zwyczajnie czeka.
Lao Che

Jest rok 2019. Polska, kraj w środku Europy. Liczy prawie 40 milionów ludzi, tu żyjących i tworzących naszą codzienność pod znakiem RP.
Niemal rok temu Lao Che zagrało swój niezwykły koncert na Dużej Scenie Festiwalu Pol’and’Rock. Od tamtego czasu do dzisiaj słowa piosenki „Sen a’la tren” przelatują przez głowy uczestników Festiwalu, cały czas porażając swoją nieprawdopodobną aktualnością, której ni cholery do pogrzebu. Ja, tak jak Spięty, śpiewam jak mantrę – „wolny naród musi być”. Słuchając w pojedynkę, a przy okazji głośno, zaczynasz z opisaną w tekstach rzeczywistością rozmawiać, co oznacza, że autor trafił w punkt. Cały koncert jest genialny, a „Sen a’la tren” jak światło przyzwoitości każe nam nie zapominać o swoich wyborach. Rany boskie! Minął rok od tego koncertu, a ta metafizyczna opowieść jest jak z wczoraj! Ale to już jest jakość artystów, sztuka z najwyższej półki. Taki koncert na wieki wieków, amen!
Jurek Owsiak

2018